De postbezorger kan alles

Nu er nauwelijks nog brieven te bezorgen zijn, moeten postbezorgers de ‘oren en ogen’ van de wijk worden. Tenminste, als het aan PostNL ligt. In Schiedam en Den Helder krijgen postbezorgers er daarom (als proef) een taak bij: ze fotograferen als ‘wijkverkenner’ overvolle vuilcontainers, hondenpoep, scheve paaltjes en kapotte verkeersborden. De foto’s worden via een speciale app naar de gemeente gestuurd.

Rijst de vraag: waarom zouden gemeenten PostNL voor deze wijkverkenners willen betalen? Burgers kunnen nu al telefonisch én online heel makkelijk zwerfvuil, losse tegels of kapotte straatverlichting melden. Bovendien: als je zo nodig extra ‘oren en ogen’ wil als gemeente, schakel dan hondenbezitters in. Zij lopen zeven dagen in de week driemaal daags hun rondje door de wijk en weten dus óók wat er ’s avonds na tienen speelt. Geef hén dan die app, desnoods in ruil voor een korting op de hondenbelasting.

Ach ja, PostNL. Vijf jaar geleden ontsloeg het bedrijf al zijn postbodes. Zij werden vervangen door parttime postbezorgers: studenten, huismoeders en vutters die door PostNL zo vernuftig worden uitgeknepen dat ze in de praktijk minder verdienen dan het minimumloon. Die ongelukkigen mogen nu op handen en voeten een hondendrol fotograferen. En dan meldt PostNL ook nog eens dat “afhankelijk waar behoefte aan is, de service van de postbezorger kan worden uitgebreid.” Met andere woorden: als de gemeente extra betaalt, steekt de postbezorger desgewenst ook een cocktailprikker met Nederlands vlaggetje in de drol.

Overal is PostNL toe bereid. “We verkennen de mogelijkheden,” aldus een woordvoerster. Daarom wil het bedrijf ook experimenteren met ‘dienstverlening achter de voordeur.’ Voorbeelden worden niet genoemd, maar gelukkig zijn die niet moeilijk te raden. Ik denk dat postbezorgers prima geschikt zijn als hondenuitlaatservice. Zeker degenen die met zo’n duwkarretje rondlopen. Daarnaast kunnen ze hoogbejaarden helpen met hun dagelijkse wasbeurt en de steunkousen. Ideaal nu de thuiszorg kapot wordt bezuinigd. Nog een ideetje: postbezorgers gaan van deur tot deur. Als ze aanbellen, doet iedereen open. Waarom dan niet, in opdracht van Jehova’s, het Woord van God verspreiden?

Enfin, inmiddels heb ik met PostNL een persoonlijke deal gesloten. Mijn postbezorger doet nu bij mij de kattenbak, haalt op zaterdag een kratje bier in de buurtsuper, brengt mijn was naar de stomerij, lapt de ramen, jast de piepers en ruimt de vaatwasser uit. Is het niet geweldig, dat die onderbetaalde zielen van PostNL alles kunnen?

Totdat ik plots besefte dat je de kwestie ook kunt omdraaien. Wat heb je aan de ‘extra ogen en oren’ van een postbezorger, als je met hetzelfde gemak de wijkagent een plastic tasje met brieven kunt meegeven?

Foto: Flickr.com

Luuk Koelman
Luuk Koelman

Columnist (o.a. voor Nieuwe Revu), ghostwriter en schrijfcoach. Ik werk voor mensen die graag schrijven én voor mensen die liever niet schrijven.

Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief!