Ik sprak laatst een docent. Hij had een leerlinge een onvoldoende gegeven voor een proefwerk, omdat ze acht van de tien vragen fout had beantwoord. Haar huilerige reactie: “Ik wist wel dat u me niet mocht!”
Het raam van ’t Torentje staat open. Voor het eerst in dertien jaar waait het eindelijk eens door. De hitte hangt stil boven de daken van het Binnenhof. In zijn lederen fauteuil op wieltjes, achter het eikenhouten bureau, staart Mark naar het schermpje van zijn Nokia.
Eventjes als mannen onder elkaar, want ach en wee, wat worstelt de hedendaagse vrouw toch met haar lichaam. Buik, vetrolletjes, benen, heupen; iedere zomer voelt zij zich wit en dik in haar bikini of badpak. Oh, al die vreselijke imperfecties!
De bel gaat. Twee net geklede jongeren staan voor de deur. “Fijn dat u opendoet, meneer. Wij bellen bij u aan, zo op de vroege zondagochtend, om het eens over het klimaat te hebben. Want we zien dat u geen zonnepanelen op uw dak heeft."