\u2018Wat ben je aan het doen?\u2019 staat er bovenaan op je scherm wanneer je Facebook opent. Die vraag wordt meestal letterlijk beantwoord. Facebook is een tamelijk malle manier om je honderden, zo niet duizenden vrienden te vertellen wat je eet voor lunch – of ze daar nu in ge\u00efnteresseerd zijn of niet.<\/p>\n
Geen idee wanneer, maar op een bepaald moment was het ‘normaal’ om vrijwel alles te delen. Sterker nog, wie zijn eigen leven n\u00ed\u00e9t deelde, die werd als abnormaal gezien. Zomaar dingen voor jezelf houden? Doe eens niet zo asociaal! Een heerlijke taart gebakken? Deel het! Een foto van je kat? Delen! Net op het toilet zomaar een interessante gedachte gehad? Deel het!<\/p>\n
Want met delen scoor je Likes op sociale media. Dat is de meetlat. De mate waarin we slagen aandacht te vergaren voor ons digitale ego, is een doel op zich geworden. Likes zorgen voor zelfbevestiging. Maar wat is een Like op Facebook eigenlijk waard? Al het werk dat ik op Facebook zie van creatieve mensen. Drie, vier Likes voor een schilderij waar ze weken aan hebben gewerkt. Daarna vele honderden Likes voor een onscherp kiekje van een poes.<\/p>\n
De waarde van een Like is nauwelijks groter dan de moeite die het kost om op die Like-button te klikken. Nagenoeg nul dus. En als een Like al niets waard is, wat is Facebook dan nog waard? Sterker nog, de meeste Likes zijn sowieso leugens. Hoe vaak klikken we niet op de Like-button zonder het postje daadwerkelijk gelezen of bekeken te hebben, alleen maar om aan onze sociale verplichting te voldoen?<\/p>\n
Maar het kan altijd erger.<\/p>\n
Niets typeert meer de moderne eenzaamheid dan Facebook-postjes waarin iemand meldt dat een geliefde is overleden. Ja, de reacties stromen binnen. Tientallen die de moeite nemen drie letters te tikken: RIP. En een slordige 17 anderen die \u2018sterkte\u2019 schrijven. Of \u2018gecondoleerd\u2019. Meer smaken zijn er niet, want \u00e9cht stilstaan bij een overlijden, dat is weer zo\u2019n gedoe.<\/p>\n
Enfin, daar mag je dan als rouwende doorheen scrollen. Woorden zonder betekenis, zoals ook al die Likes zonder enige betekenis zijn.<\/p>\n
Geen wonder dat Facebook depressief maakt.<\/p>\n