Waarom mannen eisen stellen aan vrouwenbenen

Vrouwen en hun benen. Een heikel onderwerp, want als vrouwen érgens jaloers op zijn, dan is het wel op mannenbenen.

Het moet gezegd: hoe lelijk de man in kwestie ook is, en hoe onsmakelijk de pens die als een gletsjer over zijn broekriem heen blubbert, de benen zijn altijd om door een ringetje te halen. Prachtige belijning, gespierde kuiten, puur design.

Geen wonder dus dat mannen eisen stellen aan vrouwenbenen. Wat wij graag zien, zijn lange slanke benen. Vaak lastig, want vrouwenbenen zijn wat ze zijn. Óf ze zijn mooi óf ze zijn lelijk. Zo simpel is het.

Verder valt daar niets aan te sleutelen, in weerwil van al die vrouwen die op de sportschool de binnen- en buitenkant van het dijbeen trainen. Geen idee waarom, want met goed getrainde spieren onder een dikke laag vet schiet je – qua looks – bar weinig op.

Tot zover het volume van het vrouwenbeen. Dan nu de lengte.

Korte of lange benen? Ook hierin staat de vrouw machteloos: het is wat het is. Terwijl – we geven het eerlijk toe – mannen graag lange benen zien bij de vrouw. Dergelijke dames worden in de herenkleedkamer van elke sportschool ‘hoogkutters’ genoemd (excusez le mot), aangezien met hen ook staand de liefde valt te bedrijven, zonder dat dit ten koste gaat van de rug van de man.

Vreemd genoeg zijn het juist deze langbenige dames* die graag extreem hoge hakken dragen.

Mannen vinden dat raar omdat dit de voortplanting niet ten goede komt. Misschien dat Tom Cruise graag staand op een krukje geslachtsgemeenschap heeft, maar voor het overgrote deel van zijn seksegenoten geldt dat niet. Onder elkaar spreken zij dan ook over het ‘hoge hakken dogma.’

Want of je het nu leuk vindt of niet; uiteindelijk draait alles om voortplanting. Mannen houden van vrouwenbenen omdat het de welgevormde zuilen zijn waartussen zich die warme, vochtige tempel van genot bevindt.

Het zijn de welvingen die het vrouwenbeen haar functie geven, te beginnen bij die heerlijk subtiel gevormde kuit, die in tram of trein menig mannenblik hitsig omhoog doet kruipen.

Zijn we aldus aanbeland bij de beenbekleding. Menig vrouw kiest voor camouflage middels maillot of panty. U weet wel: een verticaal motiefje accentueert de lengte en een horizontaal motiefje accentueert de breedte.

Wij mannen hebben daar tot op zekere hoogte begrip voor. Voor de maillot geldt echter: niet doen. Beter is de panty (voor wat betreft het denier: 30 is ideaal), en dan mét naad want mannen zijn dol op panty’s met naad. Daarover kunnen zij dan in gedachten hun tong laten glijden.

Maar nog liever géén beenbedekking. Het is maar een tip. Mijn handenarbeidleraar zei altijd wanneer er hout geschuurd moest worden: net zo lang doorgaan tot het aanvoelt als een vrouwenbeen. Daar kwam nooit een panty bij kijken – en zeker geen maillot.

* Wellicht ten overvloede, maar lange magere staken, met in het midden van die afzichtelijke hongerknieën, vallen daar dus niet onder.

Luuk Koelman
Luuk Koelman

Columnist (o.a. voor Nieuwe Revu), ghostwriter en schrijfcoach. Ik werk voor mensen die graag schrijven én voor mensen die liever niet schrijven.

Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief!