Vette pech voor Abdul

Zomer 2009. De Afghaan Abdul Ghafoor Ahmadzai werkt als tolk voor het Nederlandse leger in Uruzgan. Het zijn gevaarlijke tijden. Samen met Nederlandse militairen loopt hij in hinderlagen en ligt meermalen onder vuur. Abdul is voor de Nederlanders zijn gewicht in goud waard. Hij vertaalt niet alleen afgeluisterd radioverkeer van de Taliban, maar slaat ook bruggen tussen Dutchbatters en de lokale bevolking.

Geen wonder dat de Taliban fanatiek jacht maken op Afghaanse tolken. Op 16 oktober 2010 rijden ze de wagen van Abdul klem en schieten de bestuurder ter plekke door het hoofd. De dode is niet Abdul, maar zijn broer. Hij had de wagen een dagje geleend. Dreigtelefoontjes van de Taliban volgen. Ze gaan hun vergissing goedmaken.

Halsoverkop ontvlucht Abdul Afghanistan. Na maandenlange omzwervingen komt hij in Europa aan. In Noorwegen om precies te zijn. Dat land heeft een asielregeling voor defensietolken die in Afghanistan bij de Noren hebben gediend. Maar Abdul werkte voor Nederland. Daarom wordt zijn asielaanvraag afgewezen. Wat nu? Noorwegen dreigt Abdul uit te zetten, terug naar Afghanistan, terug in de armen van de Taliban. Dus vluchtte hij twee maanden geleden naar Nederland, het land dat hij als defensietolk diende. Ook hier vraagt hij asiel aan.

Vorige week kreeg Abdul post van staatssecretaris Teeven. Zijn asielaanvraag wordt niet eens bekeken. Op grond van Europese regels hoeft alleen het land van aankomst zijn asielaanvraag te behandelen, en dat is Noorwegen. Dus wordt Abdul binnenkort uitgezet naar Noorwegen, om van daaruit te worden teruggestuurd naar Afghanistan. Teeven schrijft: „Het enkele feit” dat Abdul zijn leven waagde voor Nederland „is onvoldoende” om een uitzondering op die regel te maken. Daarmee is voor de staatssecretaris de kous af, want zo is nu eenmaal de procedure. Vette pech voor Abdul. Was hij eerst naar Nederland gevlucht, hadden de kaarten anders gelegen. Enfin, eigen schuld dikke bult, had Abdul de Europese regelgeving maar beter moeten kennen.

Rijst de vraag: wat moet je doen om als vluchteling te mogen verblijven in Nederland? Je leven wagen voor onze driekleur is blijkbaar niet voldoende. Je leven géven, komt wat Teeven betreft meer in de buurt. En dat gaat Abdul nu dus noodgedwongen doen, in Afghanistan. Tientallen Afghaanse tolken gingen hem voor. De foto’s en filmpjes van hun onthoofde lijken zijn overal op het internet te vinden. Maar ach, who the fuck cares? Teeven in ieder geval niet. Abdul is geen westerling, laat staan een Nederlander. Ja, dan ligt zo’n dreigende onthoofding ineens een stuk minder gevoelig.

Luuk Koelman
Luuk Koelman

Columnist (o.a. voor Nieuwe Revu), ghostwriter en schrijfcoach. Hij werkt voor mensen die graag schrijven én voor mensen die liever niet schrijven.

Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief!