Ik lees een interview met Martijn Fischer, de musicalster die vanavond Jezus speelt in The Passion, maar vooral bekend is vanwege zijn rol als André Hazes. Martijn bekent direct dat hij niet-gelovig is opgevoed. Maar daar staat tegenover dat zijn oma hem als klein jongetje wel eens meenam naar de kerk, dus “ik ken de verhalen wel.” En één van zijn verre voorvaderen was dominee, dat mogen we ook niet vergeten.
Daardoor ziet Martijn als geen ander de parallellen tussen Hazes en Jezus. “Allebei waren ze charismatische mannen,” vertelt hij en „als je achteraf op hun levens terugkijkt, denk je: wat verschrikkelijk dat een mens van goede wil dát allemaal moet meemaken.” De overige overeenkomsten kan de lezer zelf invullen: André aan het bier en Jezus aan de wijn. En dat rijmwoordenboekje was toch een beetje Hazes’ Bijbel.
Maar er is meer, zo leert het interview. Neem nu de parallellen tussen Martijn zélf en Jezus. Waar Jezus leed aan het kruis, daar leed Martijn erg onder de echtscheiding van zijn ouders. En op school kreeg Martijn ooit straf omdat hij geen staartdeling kon maken. Of de verslaggever dat even duidelijk op kan schrijven? Ja, Jezus mag dan behoorlijk geleden hebben, maar Martijn had het óók niet makkelijk!
En daar kraaide de haan voor de eerste maal.
Ik blader door naar het interview met presentatrice Sofie van den Enk, de verslaggeefster van The Passion. Zij hoopt als niet-gelovige vanavond op een “levensveranderende ervaring,” zodat Jezus misschien toch een plek kan krijgen in haar leven. Ze staat er open voor! Dat uitgerekend zij als BN’er het lichtgevende kruis mag volgen, is natuurlijk geen toeval. Vanavond zal Sofie naar eigen zeggen een paar keer naar boven kijken en zich afvragen: “zou dit Gods manier zijn om mij te laten weten dat Hij er toch is? Dat ik op Hem kan vertrouwen?”
En daar kraaide de haan voor de tweede maal.
Ook het interview met ene Joris, die als enige niet-BN’er mag meedoen aan The Passion omdat hij een radiowedstrijd won, verdient aandacht. Joris vertelt hoe hij een bijna goddelijke openbaring kreeg toen het tijdens een van de repetities plots zachtjes begon te sneeuwen: “Alsof die sneeuwvlokken wilden zeggen: Jullie zijn wel iets heel bijzonders aan het doen met zijn allen.” Het beeld moge helder zijn voor de lezer: Gods zegen daalde in de vorm van sneeuwvlokken neer over de gehele cast van The Passion. Een beetje zoals de Heilige Geest ooit neerdaalde over de apostelen.
Het is een heel spannend interview, want enkele regels verder lijkt het wereldse weer bezit te hebben genomen van Joris: “De organisatie hoopt stiekem deze keer de 4 miljoen tv-kijkers te halen. Dat is heel veel.” Maar godzijdank floept daar het religieuze weer in hem omhoog: “Toch is het ons daar helemaal niet om te doen. We staan er allemaal erg integer in.”
Ach, was ik maar een haan, dan zou ik kraaien: “KUKELEKU!”