Ik ben aan het twitteren geslagen. En verdomd, het is nog leuk ook. Ik kom allemaal mensen tegen die zinnige, vaak grappige opmerkingen maken. Een verademing. Ik was bijna vergeten dat zoiets nog kon online. Twitteren is ook heerlijk retro. Het is net alsof ik weer in de pionierstijd van internet zit. De tweede helft van de jaren negentig, toen alles nog incrowd was.
Twitter is ook incrowd. In Nederland twitteren nog geen 15.000 mensen. Dat maakt het zo leuk. De massa die rondhangt op sites als Nu.nl en De Telegraaf heeft het nog niet ontdekt. Let wel: nóg niet, want dat schijnt om een of andere reden wel te moeten. Twitter moet groot worden. Het moet gehyped. Ik begrijp niet waarom.
Francisco van Jole is in Nederland de grote pleitbezorger voor twitter. Hij plempt er zijn hele weblog mee vol. Francisco die opgewonden meldt dat de Britse komiek Stephen Fry zojuist vast zat in de lift. Op de 26e verdieping! Hoe hij dat weet? Fry twitterde het via zijn mobieltje. Zo heeft Francisco veel meer nieuws. Ergens in Nederland heeft iemand zijn kat teruggevonden dankzij twitter. Ja, dames en heren, dat twitter gaat nog eens heel groot worden. Neem nu de vliegtuigcrash op Schiphol. Wie was er als eerste ter plaatse? Een twitteraar. Nou ja, niet helemaal waar, maar twitter was toch maar mooi sneller dan alle andere media.
Ja? En? Tegenover die ene toevalstreffer staan duizenden en duizenden nederlagen, maar daar hoor je Francisco niet over. Was er een twitteraar bij toen olifant Annabel in de gracht kukelde? Of was een twitteraar getuige van de aanslag op de spelersbus van het nationale cricketteam van Sri Lanka? Gaat straks een twitteraar het eerste kievitsei vinden of wordt het toch iemand die sms’t?
Houd toch op met dat hypen tegen beter weten in. Twitter is een leuk kwebbelnetwerk met af en toe aardige geruchten, maar maak er niet meer van dan het is. Ja, ik weet het. Een heleboel media twitteren. De Guardian twittert. En de Financial Times twittert. Bijna alle Nederlandse kranten twitteren en de hoofdredacteur van Spits wil dat zijn verslaggevers gaan twitteren. Is het niet geweldig? Nee, het is net zo stupide als de hoofdredacteur van het NOS-journaal die al zijn journalisten aan het bloggen wil hebben. Dat kranten twitteren, zegt helemaal niets over twitter, maar alles over de kranten zelf. Het is paniekvoetbal. Dagbladen rennen als een gek achter elke hype op internet aan, bang om de boot te missen die – o ironie – al jaren geleden is vertrokken.
Dus houd op met hypen. Laat twitter met rust. Laat internetters op natuurlijke wijze twitter ontdekken; uit eigen beweging. Sleep ze er niet aan de haren naar toe. Al was het maar omdat, wanneer types als Van Jole hun zin krijgen, heel Nederland aan het twitteren slaat. Nou, daar ben je dan mooi klaar mee. Komen de Nu.nl’ers en alle nieuwe leden van Wakker Nederland er gezellig bij. De eerste tekenen van massaliteit zijn er al: spammers hebben twitter ontdekt. Ik ben kortom reuze benieuwd of Francisco twitter over pakweg een jaar nog steeds fantastisch vindt.
Van Jole. Ooit was hij de goeroe van internet, totdat het medium te groot en te massaal werd, en hij er niets meer aan vond. Nu staat hetzelfde te gebeuren met twitter. Ik ben natuurlijk geen psycholoog, maar toch vraag ik me af: zou Francisco door hebben hoe de geschiedenis zich dreigt te herhalen? Het heeft iets tragisch. Ergens ontzettend veel van houden, die liefde met iedereen willen delen en er dan veel te laat achter komen dat je datgene waarvan je zoveel houdt, kwijt bent aan de meute.
