Steeds meer mensen doen aan time management. Van de ‘pomodoro-techniek’ tot ‘inbox zero’ aan toe. Onbegrijpelijk. Immers, tijd valt niet te managen.

Voordat de mens besloot tijd op te delen in 24 taartpunten per dag, was er weinig aan de hand. Niemand die het gevoel had dat de tijd vloog. Maar sinds tijd een getal is, is alles plots anders. “Tijd is geld!” roept iedereen, maar daar is niets van waar. Geld kun je managen. Je kunt het bewaren, uitgeven of ermee investeren. Met tijd kun je niets. Iedereen krijgt 24 uur en aan het eind van de dag is de tijd op. Eerst is het er, en dan niet meer. Daar valt weinig aan te managen.

De gedachte achter time management is, dat je op een dag je werk onder controle hebt. Maar werk kent geen grenzen, zeker niet op een universiteit. Hoe meer taken je afhandelt, des te meer erbij komen. In essentie zorgt die zogenaamde ‘efficiency’ er alleen maar voor dat je steeds meer werk in je dag kunt proppen. Het is een fuik. Hoe sneller je je klussen klaart, des te drukker je het krijgt. Kijk maar naar de wereld waarin je leeft. De wasmachine, fiets, auto, vaatwasser, stofzuiger, computer; allemaal bedacht om meer te doen in minder tijd. Maar intussen hebben we het drukker dan ooit tevoren.

Bovendien, zo blijkt uit onderzoek, zijn mensen die op hun werk aan time management doen, ook geneigd hun vrije tijd te ‘managen’. Die moet eveneens zo productief mogelijk worden ingevuld. De mens is zijn eigen slaaf geworden. Gewoon genieten is er niet meer bij. Het woord ‘vrij’ is verdwenen, enkel ‘tijd’ blijft over. Wat je leven dan nog voorstelt, is een interessante vraag om eens over na te denken, nu 5 mei weer voor de deur staat.