O jee, ik ben weer eens de gebeten hond. In een opiniestuk op de website De Correspondent hekelt Femke Halsema de afkeer die columnisten hebben van het karakter van politici. Zo stoort ze zich aan de wijze waarop PvdA-leider Samsom keer op keer wordt weggezet als een onbetrouwbare, gladde praatjesmaker. Allemaal ingegeven door de onderbuik, volgens Halsema, en daar valt voor een politicus niet tegen te vechten.

Het is waar: politiek gaat allang niet meer over de inhoud, maar enkel nog over personen. Alleen begrijp ik niet zo goed wat columnisten hiermee van doen hebben. Neem nu Diederik Samsom. Niemand die hem dwong de rol van gelukkige gezinsman te vertolken in zijn eigen PvdA-reclamespot, parmantig koketterend met zijn gehandicapte dochtertje. Boodschap van zijn spindoctors aan de kiezer: Diederik is zo persoonlijk en authentiek. Diederik is gewoon enorm Diederik. Hij is de politicus met het eerlijke verhaal. Waarmee stiekem werd gesuggereerd dat zijn collega-politici géén eerlijk verhaal zouden hebben. Dus wie geeft hier nu af op het karakter van politici?

Trouwens, was het niet Alexander Pechtold die in een interview met maandblad Opzij over de Haagse politiek zei: „het is allemaal veel vuiler en vunziger dan mensen denken.” Inderdaad, de belangen zijn zo groot dat alles is geoorloofd, ook modder gooien en met gestrekt been inkomen. Ik zou daarmee 1284 columns kunnen vullen, maar laat ik mij beperken tot twee beroemde voorbeelden. Eén: Thom de Graaf, leider van D66 ten tijde van Pim Fortuyn. Hij haalde eind 2001 in een toespraak het lot van Anne Frank aan, uitgebreid citerend uit Het Achterhuis. Dát stond ons te wachten wanneer Fortuyn de verkiezingen zou winnen. Die man moest gestopt worden! We weten allemaal hoe het afliep. Oké, toegegeven, daar steekt gevalletje nummer twee (Jan Peter Balkenende met zijn „u draait en u bent niet eerlijk” tegen Wouter Bos) schril bij af – maar hij won er wel de verkiezingen mee.

Wat ik maar zeggen wil: het opponenten de maat nemen, onder de gordel raken en als volstrekt onbetrouwbaar afschilderen, is een uitvinding van de politiek zelf. Geen wonder dat Nederlanders denken dat politici niet deugen. Al blijft het vreemd dat Femke Halsema daar nu columnisten de schuld van geeft. Maar ach, misschien moeten we haar dat maar niet kwalijk nemen. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De hand in eigen boezem steken, zit er simpelweg niet in. Eens een politicus, altijd een politicus.