Kerst en de jaarwisseling, wordt dat nog wat? Vanavond maken De Jonge en Rutte hun besluit bekend. Het kan alle kanten op, want we leven – media zeggen het – in onzekere tijden.
Ja, dat kun je wel stellen, want we zijn toegerust met kennis van niets. Veiligheidsberaad hier. Veiligheidsregio’s daar. Van je dit en dat en zus en zo. De Jonge die mondkapjes afdoet als “schijnveiligheid” om ze vervolgens toch maar te verplichten. De met veel bombarie gepresenteerde routekaart (“ongelooflijk belangrijk!”) die bij nader inzien toch niet bruikbaar bleek. En dan de CoronaMelder. Eerst van levensbelang – nu hoor je er nauwelijks nog iemand over.
Maar gelukkig hebben we de getallen nog. Een heus dashbord met daarop tal van dag-, week- en maandcijfers, rioolwatermetingen en natuurlijk het reproductiegetal. Allemaal verpakt en gepresenteerd in mooie statistieken. Staafdiagram hier, taartdiagram daar.
Ook heel belangrijk: getallen altijd presenteren met minstens één cijfer achter de komma. Dat geeft het geheel zo’n fijne zweem van nauwkeurigheid en levert prachtige zinnen op als ’ tussen de 15,2 en 18,4 procent testte positief’.
Maar ja, beter iets dan niets, nietwaar? Neem nu die folder van de GGD Amsterdam, met alle regels voor de kerst en de jaarwisseling: “Kinderen tot 12 jaar mogen zingen. Kinderen vanaf 13 jaar en volwassenen zingen niet mee.” En: “Ben je 18 jaar of ouder? Dan mag je alleen in de buitenlucht dansen met minimaal 1,5 meter afstand tot anderen.” Om het geheel af te sluiten met “GGD Amsterdam wenst iedereen hele mooie decembervieringen toe.”
En zo rommelen we verder. Dag na dag. Week na week. Maand na maand. De ‘bestrijding’ van corona illustreert de meest fundamentele waarheid van het menselijk bestaan: we doen maar wat. En dan het liefst in de beste Kafkaëske traditie.
Al die berekeningen, maatregelen en wichelroedelopers virologen die elkaar tegenspreken over hoe de pandemie het best kan worden bestreden. Niets harde feiten en empirisch bewezen modellen. Dolle paniek en God zegene de greep.
We zullen het moeten accepteren. Het leven is met al zijn fratsen in geen enkel rekenmodel te vatten. Wat brengt de dag van morgen? Niemand die het weet. Je kunt er nog zoveel wiskundige formules op loslaten, het is en blijft turen in een glazen bol.
Leven we in onzekere tijden? Mijn God, wat een cliché. De mensheid leeft al 200.000 jaar in onzekere tijden. Daar veranderen de Jomanda’s van het Outbreak Management Team niets aan. Met hoeveel mensen mogen we kerst vieren? Vanavond weten we het. Ik verwacht in ieder geval een getal met minimaal één cijfer achter de komma.