Als homokoppel een op maat gemaakt kindje kopen? Het kan, want Baby Bloom komt naar Europa. Het Amerikaanse bedrijf organiseert eind deze maand voorlichtingsbijeenkomsten in Brussel. Daar kunnen homostellen zich laten informeren over het afsluiten van een koopcontract voor een draagmoederbaby uit de Verenigde Staten.

Tussen de 90.000 en 140.000 euro gaat zo’n gefabriceerd kindje kosten. De procedure is simpel. Geïnteresseerde koppels ontvangen inlogcodes om in de database van Baby Bloom op zoek te gaan naar de voor hen ideale vrouw. Er kan geselecteerd worden op persoonlijkheid, uiterlijk en intelligentie. Heb je je keuze gemaakt, dan koop je een hoopje eicellen van de bewuste dame, huurt voor negen maanden een baarmoeder (de echo’s kun je volgen via Skype) en hopla, na de bevalling in Las Vegas krijg je je nieuwe kindje mee naar huis. Baby Bloom regelt alles, ook de juridische beslommeringen.

Liever een tweeling? Geen probleem! Dan wordt het groepje eicellen gedeeld en bevrucht met de zaadcellen van elk van de partners. Zo heb je als homokoppel in één worp elk je eigen Mini-Me.

Het is de maakbaarheid van de mens. Een baby op bestelling, we hebben er recht op. De consumptiemaatschappij in optima forma. Daarom is in de Verenigde Staten commercieel draagmoederschap gewoon toegestaan. Hier niet. Hier staat het belang van het kind nog centraal. En dat belang is volgens de wetgever niet gediend bij bedrijven die verdienen aan de handel in eicellen en de verhuur van draagmoeders. Een baby kopen bij een bedrijf is als een puppy kopen bij een broodfokker, dat moeten we niet willen.

Maar Baby Bloom zal benadrukken dat het kind juist wél gediend is bij ouders die bereid zijn 140.000 euro neer te tellen voor een kindje. “Is het hummeltje dan gewenst of niet? Nou dan! Daar gaat het toch om?” Helemaal waar, al blijft één vraag onbeantwoord: hoe vertel je het later je kind? Ik denk zo:

“Papa en papa hebben je gekocht, voor héél veel centjes!” Je wrijft eens veelbetekenend met duim en wijsvinger over elkaar. “Ergens ver weg, aan de andere kant van de oceaan. Eigenlijk kostte je bijna anderhalve ton, maar ze hadden een lenteaanbieding: slechts 99.000 euro, voor de snelle beslissers. Dus toen wisten we het zeker! Alleen mochten we dan niet uit het hele assortiment kiezen. De eicellen van blonde dames met een IQ van boven de 135 bleven gewoon de oude prijs. Véél duurder, snap je? En je andere papa wilde ook graag een nieuwe keuken. Zo een met een kookeiland. Dus toen hebben we een eicel gekocht van een mevrouw met een haakneus en een IQ van 95. Ook mooi! Ach, waarom huil je nu? Maar lieverdje toch, we zijn écht best wel blij met jou, hoor!”