Jongeren en hun elektrische fiets

De elektrische fiets is hartstikke populair onder jongeren. Laatst legde een student me uit waarom: “Op zo’n e-bike ben ik sneller op college en ook veel sneller weer thuis.” Waarna hij er in één adem aan toevoegde: “Bovendien, ik beweeg meer en het milieu is er ook bij gebaat.”

Wonderlijk, want dat zijn twee leugens in één zin. Ten eerste: je beweegt nauwelijks. Oké, het heet dat je ‘meefietst’, maar die inspanning is zo minimaal dat je hartslag nauwelijks versnelt. En ten tweede: het milieu is helemaal niet gebaat bij een elektrische fiets. Integendeel, want elektra wordt nog steeds voor het overgrote deel opgewekt uit steenkool.

Dat vertelde ik die student. Het bleef even stil. Toen piepte hij verongelijkt: “Ja maar, ik moet vijf dagen in de week een enorm stuk fietsen.”

“Kun je dat dan echt niet op een gewone fiets?” vroeg ik. “Je bent in de bloei van je leven en Nederland is zo plat als een pannenkoek.”

“Oh ja? En die tegenwind dan?” kaatste hij terug. Gepikeerd stapte hij op zijn e-bike en spoot weg, nauwelijks trappend. Ik keek hem na.

Tegen de wind in fietsen, jongeren willen het niet meer. Inspanning is bijna een vies woord. Zo gemakzuchtig dat het suffe imago van de elektrische fiets op de koop toe genomen wordt. Slimme fietshandelaren vertalen dat weer naar reclameslogans als “Imago e-bikes hipper, ook onder jongeren!”

En dat terwijl je éigenlijk gewoon zwaar voor schut fietst op zo’n bejaarden-bike, toch? Niet voor niets noemen ze in Frankrijk de elektrische fiets een viagra-fiets. Het ding is bedoeld voor ouderen die niet meer kunnen presteren. Een uitkomst voor bejaarden met hartproblemen en een kunstknie. Voor hen vergroot zo’n e-bike de actieradius.

Maar heb je dat in de bloei van je leven óók nodig? De actieradius is met enige lichamelijke inzet toch groot genoeg? Stiekem leert de populariteit van de e-bike ons iets heel anders: jongeren missen steeds vaker ruggengraat, doorzettingsvermogen en incasseringsvermogen. Liever lui dan moe, zo lijkt het.

Je kunt er de klok op gelijkzetten: de komende maanden zullen weer tal van aanvankelijk enthousiaste studenten bezwijken onder die totáál onverwachte studie- en prestatiedruk. Ik ben nu al benieuwd hoeveel van hen nu op een e-bike rijden. Ik denk dat het er bovengemiddeld veel zullen zijn.

Luuk Koelman
Luuk Koelman

Columnist (o.a. voor Nieuwe Revu), ghostwriter en schrijfcoach. Ik werk voor mensen die graag schrijven én voor mensen die liever niet schrijven.

Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief!