Rob Bauer, Nederlands hoogste NAVO-militair, heeft weer eens gesproken. “Elke natie die wordt aangevallen heeft het recht om zichzelf te verdedigen. En dat recht houdt niet op bij de grens van je eigen land.” Daarom moet Oekraïne kunnen terugslaan met NAVO-langeafstandsraketten, diep op Russisch grondgebied. In de woorden van Bauer: “Om niet alleen de pijlen tegen te houden, maar ook de schutter te raken.”
Klinkt logisch. Maar Bauer vertelt niet alles. Zo laat hij achterwege dat zulke raketten – zoals de ATACM’s en Storm Shadow-kruisraketten – complexe wapensystemen zijn. Zo complex dat ze bediend moeten worden door Amerikaanse en Britse specialisten. Wat hij ook niet vertelt, is dat het westerse satellieten zijn die alle doelen diep in Rusland in kaart brengen. En tot slot laat hij achterwege dat het diezelfde satellieten zijn, die de langeafstandsraketten naar hun doelen leiden. Met andere woorden: de Oekraïners hoeven niets te doen. Of vooruit, ze mogen voor de vorm op de rode knop drukken.
Dus wie is er dan nu in oorlog met Rusland? Nog steeds alleen Oekraïne? Of toch de NAVO? Intussen roept het Atlantisch bondgenootschap dat het absoluut geen conflict wil met Rusland. Voor het westen is de oplossing simpel. Als Poetin zich nu eens terugtrekt uit alle bezette gebieden? Dan zijn de vijandelijkheden voorbij en kan Oekraïne lid worden van de NAVO. Dat laatste is volgens het bondgenootschap sowieso “onomkeerbaar.” Oftewel, nu al een voldongen feit.
Rijst de vraag wat Bauer eigenlijk van Poetin verwacht? Ik bedoel, draai de boel eens om: Rusland bestookt doelen diep in de VS met raketten, als onderdeel van een proxy-oorlog in Mexico. Wat zouden de Amerikanen dan doen? Daarover hoor je hem niet. Ook niet over de vraag of Poetin een punt heeft als hij geen NAVO-bases aan zijn grens duldt. En sinds wanneer is het een taak van de NAVO om een niet-NAVO-land te beschermen?
Bauer geeft op alle vragen hetzelfde antwoord: “Oekraïne heeft het recht zichzelf te verdedigen.” Een argument dat hij eindeloos herhaalt, als een cliché. Maar nu de grap. Letterlijk niemand tornt aan dat recht op zelfverdediging, zelfs Rusland niet. Terwijl Poetin het Oekraïense offensief in de Russische regio Koersk (met westerse tanks, Amerikaanse mobiele Patriot raketbatterijen en door de VS geleverde HIMARS-raketwerpers) makkelijk had kunnen framen als een NAVO-aanval met Oekraïense troepen.
Ach, was Bauer maar eerlijk. Dan zou hij zeggen dat Oekraïne voor de NAVO de moker is om tegen Rusland aan te beuken. Onze leunstoelgeneraals gokken er simpelweg op dat Poetin de huidige proxy-oorlog niet wil laten escaleren in een directe oorlog. Want, zo redeneren ze, tot nu toe maakte die kleine pik zijn dreigementen toch nooit waar. Ongelooflijk. Wat is die Russische inval in Oekraïne dan?
Welbeschouwd heb ik slechts één vraag voor Bauer: hoe diep moet de westerse betrokkenheid zijn in dit conflict, voordat Rusland het recht heeft zichzelf te verdedigen tegen de NAVO? Om – in Bauers eigen woorden – niet alleen de pijlen tegen te houden, maar ook de schutter te raken?