Gesprek met God

Hé Frans! Hier je baas. Kijk niet zo angstig om je heen, man. Nee, blijf gewoon op je knieën voor je bed zitten. Goed dat je bidt voor Syrië en de bootvluchtelingen! Zeg, ik hoorde je toespraak in Turijn. Je noemde wapenfabrikanten onchristelijk en hypocriet. Scherp gezien! Mijn Zoon staat hier naast me. Hij vindt dat je een volgende keer ook de politiek flink moet aanpakken. Hij zegt: wapenfabrikanten maken wapens, maar de politiek bepaalt wat ermee gebeurt. Oh ja, en meer naming and shaming graag.

Neem nu Nederland, dat landje dat jij altijd bedankt voor de bloemen. Sinds jaar en dag in de top 10 van grootste wapenexporteurs ter wereld. Per hoofd van de bevolking zelfs de allergrootste! Arrogant volkje. Je kent hun adagium wel: God schiep de aarde, maar de Nederlanders schiepen Nederland. Laatst nog zag ik hun defensieminister goede sier maken op één van de grootste wapenbeurzen ter wereld: die van Abu Dhabi. Ze was daar om de Nederlandse wapenexport te promoten. Verdikkeme nog aan toe, Frans! Op een beurs waar alleen maar landen uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika komen! Twee regio’s waarin nauwelijks een land te vinden is dat níét in een gewapende strijd is verwikkeld.

En die Nederlanders maar net doen alsof ze zich inzetten om conflicten in het Midden-Oosten en Noord-Afrika te voorkomen. Allemaal schone schijn. Ze verkopen zonder blikken of blozen honderden pantserwagens aan Egypte, dat die ondingen vervolgens inzet tegen de eigen bevolking! Geloof me, die Hollanders doen alles voor geld.

Wat zeg je? De Verenigde Staten dan? Nee, die zijn gewoon dom. Korea, Vietnam, Afghanistan, Irak: de Amerikanen komen uiteindelijk altijd als verliezer uit de bus. Nu ook weer. Verkopen ze grote hoeveelheden zware wapens aan Saoedi-Arabië. Maar dat land schuift al dat oorlogstuig door naar Syrische rebellen, voor hun strijd tegen Assad. En dan nu de grap: blijkt al dat spul opeens in handen van IS te zijn beland.

Dus nu gaan Europa en Amerika nóg meer wapens leveren aan groeperingen die IS bestrijden. Mijn benedenbuurman de Duivel lacht zich de ballen uit zijn broek. Nóg zwaardere gevechten in Syrië. Het land staat in brand, Frans. Geen wonder dat de bevolking in gammele bootjes probeert de Middellandse Zee over te steken.

Wacht eens even… Zei ik wonder? Potdorie Frans, dat is het! Zal ik het nog één keer doen? Een zee opensplijten? Net als in die goede oude tijd? Doen we het samen. Als jij in je pausmobiel naar de kust rijdt, laat ik jou de eer. Mag jij met je staf op het water slaan. Nou, hebben we een deal?

Luuk Koelman
Luuk Koelman

Columnist (o.a. voor Nieuwe Revu), ghostwriter en schrijfcoach. Hij werkt voor mensen die graag schrijven én voor mensen die liever niet schrijven.

Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief!