De punt ligt onder vuur
En dan bedoel ik het leesteken
In tijden waarin werkelijk alles als aanstootgevend wordt ervaren, leidt nu ook het minuscule stipje tot commotie
De punt zou een teken zijn van passieve agressie
Nu denkt u natuurlijk: wat een onzin, die stip duidt op het einde van een zin
Maar zo simpel liggen de zaken niet
Wanneer je bijvoorbeeld een tekstbericht verstuurt, is een punt helemaal niet nodig
Na het laatste woord houdt het bericht gewoon op en is het de lezer duidelijk dat de zin ten einde is
Dus die punt kun je weglaten
En als je meerdere zinnen tikt, is enter veel makkelijker, omdat die toets groter is dan de punt
Dus wie die stip wél gebruikt als afsluiting van een zin, die maakt een statement
Ga maar na: zo leest ‘leuke avond hoor’ heel anders dan ‘leuke avond hoor.’
Bij de versie met de punt zie je iemand voor je die er geen zak aan vond
In gedachten hoor je de afzender de zin vlak en sarcastisch uitspreken
Maar er is meer mis met de punt
Het leesteken kan ook worden geïnterpreteerd als ‘punt uit!’
Geen verdere discussie meer mogelijk
Terwijl je zónder punt de conversatie openhoudt
Er mag nog op gereageerd worden
Dus voor die verdomde stip geldt: afschaffen graag, want zo gaan wij niet met elkaar kom!
Zeker niet op een universiteit!

Of de komma nog te handhaven is, weet ik niet
Als man kan ik mij voorstellen dat veel vrouwen dit leesteken als seksistisch ervaren
Ik bedoel, de komma is gewoon de piemel onder de leestekens
Excuses dus voor alle komma’s in dit stuk
Sorry hoor.

 

Luuk Koelman
Luuk Koelman

Columnist (o.a. voor Nieuwe Revu), ghostwriter en schrijfcoach. Ik werk voor mensen die graag schrijven én voor mensen die liever niet schrijven.

Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief!