Een product verkopen dat niet doet wat het belooft, is een schandelijke zaak.
Sinds 1988 vermeldt u op uw rookwaren dat roken de gezondheid ernstige schade toebrengt. Uw belofte liegt er niet om: aantasting van de gezondheid, ziekte, longkanker, en tot slot de dood worden de gebruiker in het vooruitzicht gesteld.
Voor mij was deze pakkende tekst een stimulans om terstond met roken te beginnen. U vraagt zich wellicht af waarom. Welnu, sinds jaar en dag voel ik mij ongelukkig en eenzaam. Ik zal er niet over uitwijden. Laten we het er maar op houden dat ik klaar ben met het leven. Actieve levensbeëindiging is voor mij echter nooit een optie geweest. Voor de trein springen geeft zo’n rommel en mijn huisarts weigert mij te helpen met een drankje of pilletje.
De belofte op uw rookwaren maakte voor mij echter de weg vrij om op passieve, maar wetenschappelijk verantwoorde wijze een einde te maken aan mijn leven. Levensmoe als ik was, ontwikkelde ik mij vliegensvlug tot een stevige roker. Lekker vond ik het niet, maar binnen een maand zat ik toch maar mooi op vier pakjes per dag.
Om er zeker van te zijn dat ik alle beschikbare teer en nicotine ook daadwerkelijk binnenkreeg, rookte ik alle merken die mij voorhanden kwamen: Lucky Strike, Marlboro, Chesterfield, Drum, Samson, Van Nelle, Philip Morris, Camel, Stuyvesant, Barclay, Pall Mall, Caballero en Gauloise. Bij elke sigaret of shagje dat ik opstak, hield ik nauwlettend in de gaten of ik wel maximaal inhaleerde.
Nu, jaren later, rook ik meer dan ooit tevoren, maar uw product heeft nog steeds niet gedaan wat het belooft. Nog geen rokershoestje kan er van af. Het is een schande. Zo’n sigaret dient meteen te doen wat u belooft. Wanneer ik een wasmiddel koop dat beweert witter dan wit te wassen, dan wil ik meteen resultaat. En niet pas na dertig jaar.
Voor mij is de maat nu vol. U heeft mij misleid. Daarom heb ik een letselschadeadvocaat in de arm genomen. Hij heeft mijn emotioneel lijden vertaald in een kostenplaatje en gaat nu gehakt van u maken. Desnoods gaan we door tot aan de Hoge Raad. Denk niet dat de tijd in uw voordeel werkt, zoals bij al die andere rechtszaken van mazzelaars die wel met één been in het graf staan. Ik ben pas 53 en nog steeds zo gezond als een vis.
Financiële genoegdoening eis ik, voor al die jaren dat ik door uw schuld nog steeds nodeloos in leven ben. Weet u wel wat een jaar levensonderhoud kost in Nederland? Alle uitgaven die ik hiervoor de afgelopen jaren – Wat zeg ik? Decennia! – heb moeten doen, ga ik op u verhalen. Bovendien eis ik dat u ook de financiële verantwoordelijkheid voor de rest van mijn lijdende leven op zich neemt. En tot slot wil ik smartengeld. Heel veel smartengeld voor het jarenlang moeten gebruiken van een product dat ik ronduit smerig vind.
Hoogachtend,
Luuk Koelman
