Gay for one day

Ja Jort, de Gay Pride, ik weet het. Het is hier fijn in je luxe sloep, een bel witte wijn onder handbereik, net als vorig jaar, maar ik vaar zaterdag echt niet mee met die bonte botenparade vol homo’s, lesbiennes, biseksuelen en transgenders, hoor.

Ben je gek zeg! Ik heb het er nog even met de ministersploeg over gehad, want die tocht door de Amsterdamse grachten wordt nu ook een eerbetoon aan de slachtoffers van rampvlucht MH17. Daar zaten namelijk veel aidsonderzoekers en mensen van het Aids Fonds aan boord. DELA vaart trouwens ook mee. Uitváárt, haha. Maar goed, vooral Frans zag het helemaal zitten. Wilde wéér gaan speechen. Ik heb het hem verboden. Voor je het weet, sta je met die Conchita op de foto. Je weet wel, die vrouw met de baard die het Songfestival won. Zij vaart ook mee. Hoe bedoel je? Hoezo is zij geen vrouw met een baard? Wat is ze dan wel? Oh, een man in een jurk… Kijk, dat wist ik niet. Nou ja, whatever. Jort, trek even een volgende fles open?

Begrijp me goed, ik kijk graag naar de Gay Pride. Vroeger, als jongetje, dacht ik altijd dat alleen indianen, motoragenten en bouwvakkers homo waren, maar dat is dus niet zo. Iedereen kan homo zijn en daar kan zo iemand dus niets aan doen. Daar ben ik heel liberaal in. Homo’s zijn nu eenmaal homo’s, precies zoals bijvoorbeeld stokstaartjes ook gewoon stokstaartjes zijn. Daar kijken we die beestjes ook niet op aan, hoe raar ze ook urenlang naar de horizon turen.

Maar zo’n Gay Pride zet me wel aan het denken. Waarom zij wel en wij niet, Jort? Het is gewoon niet eerlijk: waar wij hetero’s ons moeten behelpen met iets onbenulligs als rokjesdag, hebben homo’s dus de Gay Pride. Halfnaakt op een boot staan met een kapiteinspet op. Lekker hossen door de grachten. Wat zeg je? Precies! Gulzig elkanders lichamen aflebberend. Ja, dat omschrijf je heel treffend. Maar toch hè, het is jaloersmakend. Al die alfamannetjes; trots op wie ze zijn. Of ze nu een mooi afgetraind lijf hebben of een pens die zich als een enorme gletsjer over die Speedo-zwembroek richting kruis baant, het maakt niet uit. Uit de boxen dreunt toch wel I’m Sexy and I Know It.

Weet je, soms zou ik ook wel homo willen zijn. Gewoon een keer vrijblijvend proberen. Gay for one day. Misschien dat ik er dan langzaam naartoe groei. Een stukje Gay-mancipatie. Alhoewel, ik zou niet eens durven, al was het maar vanwege de peilingen.”

Luuk Koelman
Luuk Koelman

Columnist (o.a. voor Nieuwe Revu), ghostwriter en schrijfcoach. Ik werk voor mensen die graag schrijven én voor mensen die liever niet schrijven.

Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief!