Volgens weekblad Time was 2006 het jaar van de actieve internetters. Zij hadden immers het ‘informatietijdperk herschapen’ en de journalisten van de mondiale media op hun eigen terrein verslagen. Voor Nu.nl, de grootste nieuwssite van Nederland, reden haar lezers (“omdat 2006 jouw jaar was”) eens flink door het slijk te halen.
Onder het kopje ‘Beste wensen’ citeert de redactie naar hartelust uit mails die zij het afgelopen jaar van haar lezers mocht ontvangen. En dat is tamelijk choquerend. De ene geciteerde mail is nog dommer en onbegrijpelijker dan de andere. “bij geopende e mailberichten stopt de muziek elke keer en ook bij de webside.” Een eindeloze stoet randdebielen trekt voorbij: “halo hel mijn aub… mijn internet altejt voord verandirt ik wetniet waroom help”. Andere mail is nog te ontcijferen: “Lieve Frans, ook wij trouwe fans van t eerste uur zijn erg geschrokken< van jou afzegging!!!! < en je snel moet laten opereren< maar dat weet jij ook wel!!". Bij het doorlezen van de rest bekruipt je het gevoel dat democratie (lees: stemrecht voor iedereen) wellicht een wat minder goed principe is: "als jullie dat te link vinden verzuipen jullie je dan maar tegelijkertijd in het Ijselmeer dan zijn we ook van jullie a.," Wat moet je als Nu.nl lezer hiervan denken? Hoe deze bloemlezing te duiden? De manier waarop de redactie de verbale bagger inleidt, geeft uitkomst. Er staat namelijk niet: 'de allerdomste mails die wij in 2006 mochten ontvangen'. Er staat ook niet: 'e-mails waar wij echt niets mee kunnen' en ook niet 'soms vraag je je als redactie af waarvoor je het allemaal doet'. Nee, er staat heel droog: 'het jaar 2006 via de door ons ontvangen e-mails'. De redactie van Nu.nl windt er geen doekjes om: 'dit zijn onze lezers. Maakt u gerust kennis met hun wereldbeeld, want deze volstrekte randdebielen zijn door weekblad Time tot persoon van het jaar gekozen'. Een opmerkelijk staaltje redactioneel commentaar. Zoiets zie ik de redactie van de Volkskrant nog niet doen: een jaar lang de allerdomste ingezonden brieven bewaren en die met Kerstmis en masse op één grote pagina afdrukken onder het mom ‘maakt u gerust kennis met onze lezers’. Nee, ook niet voor de grap, al was het maar vanwege het simpele feit dat je als redactie je adverteerders niet wilt verontrusten. Dat zou ook voor Nu.nl moeten gelden, dat adverteerders lokt met aanprijzingen als: ‘NU.nl bereikt een breed publiek, maar de nieuwsgierige, moderne, hoogopgeleide mannen in het bijzonder.’ Van die claim blijft zo bitter weinig over.
Maar misschien onderschat ik Nu.nl en zit er een diepere betekenis achter de actie. In essentie klopt de wijze waarop de grootste nieuwssite van Nederland haar lezers typeert als een bus. De gemiddelde internetter is een volstrekte randdebiel. Lees er de online lezersreacties op telegraaf.nl en ad.nl maar op na. Slechts hoogst zelden is een reactie een werkelijke toevoeging op een artikel. Het overgrote deel van de bijdragen is anoniem, ondoordacht, flauw en nauwelijks het lezen waard.
Ja, reageren op internet is zo volstrekt primair dat het veel weg heeft van een reflex. Een soort van online kokhalzen. Even met de middelvinger de huig irriteren en daar komt de digitale bagger al.
Nu ik erbij nadenk: misschien wilde Nu.nl – dat zo verstandig is haar lezers de mogelijkheid tot online reageren te onthouden – alleen maar laten zien hoe dom en onnadenkend de uitverkiezing van weekblad Time is – al is dat natuurlijk geen nieuws. Het weekblad zat er wel eens vaker naast. Adolf Hitler werd in 1938 gekozen tot man van het jaar en de Iraanse revolutionaire leider ayatollah Ruhollah Khomeini in 1979. Maar de uitverkiezing van 2006 is wat mij betreft de grootste misser tot nu toe.
