Beatrix zei ook geen nee tegen Ali B

Vraag me niet hoe, maar ik heb een mail in handen van Natacha Harlequin aan Ali B, geschreven daags voor de rechtszaak:

Hi Ali, hier een korte mail met wat feedback op de rap die je voornemens bent voor te dragen tijdens de rechtszaak. Als jouw media-advocaat wil ik je allereerst zeggen dat ik jouw kwaliteiten als liedjesschrijver enorm bewonder. Heel mooi, dat eerste couplet:

Yo, edelachtbare
Ik heb iets te verklaren
Ik sta hier in uw rechtszaal
Fuckin’ onschuldig, dit is mijn verhaal

Hier laat je heel sterk blijken te geloven in je eigen onschuld. Staat als een huis! Maar daarna wil je het volgende rappen:

Klaar voor de battle, klaar voor de strijd
Met mijn woorden als wapens, altijd bereid
Ik maak hier popelend mijn opwachting
Voor tweemaal aanranding plus dubbele verkrachting

Dat ‘popelen’ kan verkeerd vallen. Niet doen dus. En het expliciet benoemen van de aanklacht is ook niet verstandig. De nadruk moet liggen op jouw onschuld, niet op het vergrijp. Snap je? Gelukkig toon je je in het derde couplet strijdvaardig tegenover de officier van justitie:

Ik ben de koning van de rap, de meester van de flow
Dus kom maar op, officiertje, met je juridische show
Ik lust je rauw, met je bef, jij mislukte wettenman
Met al jouw dure woorden, terwijl je niet eens rappen kan

Dan kom je met dat incident tijdens een schrijverskamp voor rappers. Je ging naast een 20-jarige deelneemster zitten en stak tot tweemaal toe ongevraagd je hand in haar broekje. Tenminste, zo luidt de aanklacht. Je rapt:

Eerst schrijven we samen een mooi, kwetsbaar lied
Want ik ben Ali B en dat is mijn vakgebied

Heel goed! Door geen woord vuil te maken aan de beschuldiging, maak je de rechtbank duidelijk dat het hier jouw woord is tegenover het hare. Maar… daarna rap je opeens over hoe je ongevraagd bij haar onder de douche stapt, terwijl zij daar net drukdoende is een andere rapper oraal te bevredigen:

Daar betast ik jouw welgevormde derrière
Als dank voor die nieuwe zangcarrière
En glijdt mijn vinger pardoes
In je kleddernatte poes

Dat is allemaal wel heel expliciet, mogelijk zelfs een regelrechte bekentenis. Als je inderdaad wil bekennen, oké, prima, maar toon dan wel enig berouw. Daarom ga ik niet mee in jouw idee om hier een achtergrondkoortje vanaf de publieke tribune te laten zingen:

Pardoes in je poes
Pardoes in je poes
Zo neemt Ali B je mee
Want tegen hem zeg je geen nee
Voel je de sensatie?
De vochtige vibratie?

Echt, niet doen. En dan dat laatste refrein… Oké, ik begrijp dat Gewoon een vrolijke, onschuldige flirt heel mooi rijmt op Ali’s eiwitrijke drinkyoghurt. Maar dat is toch echt way too much. Ik snap je overmoed. Immers, Beatrix zei ook geen nee. Maar toch zie ik morgen liever een emotionele Ali B in de rechtszaal. Ik zal je daartoe straks een betere tekst mailen. O ja, laatste vraag: heb je uien in huis?

Luuk Koelman
Luuk Koelman

Columnist (o.a. voor Nieuwe Revu), ghostwriter en schrijfcoach. Ik werk voor mensen die graag schrijven én voor mensen die liever niet schrijven.

Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief!